Америкалик енгил атлетикачи Боб Бимон узунликка сакраш бўйича кўрсатган ягона натижаси билан спорт тарихига зарҳал ҳарфларда битилди. У 1968 йилда Мехикода бўлиб ўтган Олимпия ўйинларида жаҳон рекордини бирданига 55 сантиметрга (!) янгилашга муваффақ бўлган.
Яна бир аҳамиятлиси, Бимоннинг сакрашини оддий тасма билан ўлчашга тўғри келди – Олимпиадада шу пайтгача қўлланиб келинган ўлчов тахтачаси бу узунликка мўлжалланмаган эди.
Узунликка сакраш бўйича аввалги жаҳон рекордини 55 сантиметрга (7,80 метрдан 8,35 метрга) ўзгартириш учун 41 йил талаб қилинди. 1857 йилдан бери енгил атлетикачилар жаҳон рекордини ўртача 11 сантиметрга (энг юқори натижа 15 сантиметр бўлган) ўзгартирар эдилар. Боб Бимон бу сакраши билан фақат жаҳон рекордини ўзгартириб қолмасдан, бирданига келажакка парвоз қилди.
Ўшанда суҳандон стадионда “Боб Бимон, АҚШ, 8 метр 90 сантиметр” деб эълон қилганида ишқибозларнинг ҳайратдан оғзи очилиб қолган эди. Аммо Бимон нима содир бўлганини ҳали англаб етмаганди. Чунки у метр ўлчов тизимидан бехабар эди, узунликни футларда ўлчашга одатланганди, шу сабабли метр ва сантиметрларни баҳолай олмасди.
Фақат АҚШ тренерларидан бири Бимонга кўрсатган натижасини тушунтириб бергандан кейингина унинг эҳтирослари жўш урди: Боб чўкаллаганича қўллари билан юзини беркитиб, бутун танасини силтай кетди.
Умуман ушбу Олимпиада Боб учун мураккаб кечаётган эди. У саралаш мусобақаларида икки марта белги чизиғини босиб олган, учинчи сакрашда ҳам ана шу хатога йўл қўйиши уни финал мусобақаларда иштирок этишдан маҳрум этарди. Ана шу вазиятда унга жамоадоши Ральф Бостоннинг маслаҳати ас қотди. Дўсти Бобга ўзини қўлга олиб, белги чизиқдан олдинроқ маррадан сакрашни маслаҳат берди. Маслаҳат унга ас қотди – охирги, учинчи сакрашида эришган натижаси – 8,19 метр саралаш босқичида иккинчи натижа билан финалда иштирок этишини таъминлади.
“Ўша Олимпиадада рекорд ўрнатишни ўйламагандим, фақат олтин медални қўлга киритишни орзу қилардим. Бу худди тушдек бўлди. Рекорд ўрнатганимга шоҳсупага кўтарилганимдагина узил-кесил ишонч ҳосил қилдим. Ростини айтсам, ўша пайтда ўрнатган рекордим узоқ вақт ўзгартира олинмаслиги ҳақида ўйламаганман. Ўзимча, рақибларим дарҳол, бир неча дақиқадан кейиноқ бу маррадан ўзиб кетадилар деган фикрда эдим. Аммо мен, талаб этилса, янада узунроққа сакрашга тайёр эдим”, – деб хотирлайди Боб Бимон.
Бироқ, ўшанда рақибларидан бирортаси унинг натижасига яқинлаша олмадилар ҳам. Олимпиаданинг кумуш медали соҳиби 8,19 метр узунликка сакрай олганди.
1968 йилги Мехико Олимпиадасидан кейин Бимоннинг омади чопмади. У жиддий жароҳат олди ва мусобақаларда камдан-кам иштирок этарди. Энг узоқликка сакраган марраси Олимпиадада ўрнатган рекордидан 70 см кам бўлганди.
Боб Бимон Мехикодаги Олимпия ўйинларида қозонган шуҳратининг юки ўзи учун оғирлик қилганини тан олган. Барча турнирларда ундан юксак натижалар кутишарди, аммо Боб бу ҳаётда бир мартагина бўлиши мумкинлигини тушунарди.
Шундай бўлишига қарамасдан Боб Бимоннинг рекорди 23 йил сақланиб турди. 1991 йилда яна бир америкалик енгил атлетикачи Майк Пауэлл Бобнинг рекордини 5 сантиметрга ўзгартира олди. Аммо Олимпия ўйинлари рекорди ҳали ҳам Бимонга тегишлидир. Ўша Олимпиададан ярим асрдан кўпроқ вақт ўтганига қарамасдан Боб Бимоннинг натижаси инсоният тарихида иккинчи ўринни эгаллаб турибди.