Ҳар биримизни ўйлашга мажбур қиладиган муҳим саволлар рўйхатини туздик. Бу шахсий ривожланишимиз учун зарур, аммо аксарият ҳолларда ҳали ҳам диққатимизни уларга қаратмасликка ҳаракат қиламиз.

Нега мен ёмон одатларга йўл қўйиб қўйганман?

Ёмон одатларимиз (шунингдек, яхши) қаердан пайдо бўлгани ҳақида ўйламасликни афзал кўрамиз. Улар ҳаётимизга қатъий кириб, ажралмас қисмига айланади. Бирдан тўсатдан тунда сигарет чекмасдан ёки қайғули дамларда пирожний истеъмол қилмасдан туролмаслигимизни пайқаб қоламиз.

Заиф томонимизнинг асосий қисми ўз-ўзидан шубҳаларни енгиб, невроздан халос бўлишдир. Албатта, ушбу муаммоларни ҳал қилиш учун биринчи навбатда уларга эътибор бериш керак.

Нега ҳаёт ҳақидаги режаларим амалга ошмади?

Болалигимизда ҳар биримиз келажагимиз ҳақида ўйлардик. «Мен ким бўламан?», «Ҳаётда нимага эришаман?» каби ҳамма ўзига шундай саволлар берган. Aммо болалигимизда ўзимизга катта қизиқиш уйғотган ёққан нарсани танлардик. Улғайгач, тушундикки, молиявий барқарорлик шахсий манфаатлардан кўра муҳимроқ экан. Болалик орзусидан воз кечиб, буни онгимиздаги хоҳиш билан тенглаштирдик. Шунинг учун орзуларимиз амалга ошмаслиги ажабланарли эмас.

Ҳаётдан нимани кутмоқдаман?

Ҳар доим ниманидир кутиб яшаймиз. Ўзимиздан, бошқалардан, умуман ҳаётдан. «Нега ҳаётимдаги ҳамма нарса мен кутгандек эмас?» – бу савол кўпларни қийнайди. Aйни пайтда умидларингизни амалга оширишнинг ягона усули бор: унга ўзингиз мослашишингиз керак. Aгар бошқалардан ҳалолликни кутсангиз, ўзингиз ҳалол бўлинг. Aгар сизни севишни кутаётган бўлсангиз, сиз ҳам севинг.

Нега мен ҳар қандай ишни охиригача тугатмайман?

Aгар бирор киши муҳим масалаларни мунтазам кейинга қолдирса, у ўзига ишонч ҳосил қилмайди. Унга бу ишни уддалай олмаётгандек ёки уни нотўғри амалга оширгандек кўринади. Бироқ ҳеч ким буни тан олишни хоҳламайди. Бироқ яна бир вариант бор – у буни қилишни хоҳламайди.

Ҳаётимни соддалаштириш учун нима қилдим?

Ўзимизга бу саволни беришдан қўрқамиз, чунки кўпинча жавоб берадиган ҳеч нарсамиз йўқ. Ушбу сценарий бўйича кундалик ҳаёт бизни ҳаёт завқидан маҳрум қилади. Aммо, ахир бахт кичик нарсаларда бўлади ва қувонч билан бажарадиган ишларни кундалик ҳаётимизга қўшиш қийин бўлмайди.

Нега энди аллақачон унутилган нарсага ёпишиб олганман?

Орамизда хато ва хафагарчилик юкидан халос бўлмайдиганлар кўп. Ҳар куни улар бошқаларнинг ўзига қилган хатосини эслашади ва ҳаёт уларга адолатсиз эканлигидан шикоят қиладилар. Улар ўзларини шундай тутишади, чунки улар муваффақиятсиз ҳаётлари учун жавобгар бўлишни хоҳламайдилар. Aммо аллақачон унутиш вақти келганлигини ҳисобга олмай, бугунги имкониятлардан маҳрум бўлиб қоламиз.

Мени ёқтирасизми?

Ўзимизни баҳолашимиз бу саволнинг жавобига боғлиқ. Бир марта унга жавоб бериш осон, аммо фақат мунтазамлик кутилган самарани бериши мумкин. Масалан, байрамда бўлганингизда ўзингизни ёқтириш жуда осон. Aммо уй шароитида ўзимизни камроқ севамиз ва камчиликларимизни аниқ кўрамиз. Aммо камчиликлар ҳам бизмиз. Бизда ортиқча нарса йўқ. Барча қарашларимиз, мойилликларимиз, одатларимиз шахсиятимизнинг ажралмас қисмидир. Хўш, буни рад этишга арзийдими?

Мен бор нарсам учун жавобгарманми?

Нега дангасаман? Нега менда шунчалик қизиқарсиз касб? Ўзимиз қилган танлов учун ушбу саволларга жавоб бера олсак, биз шикоят қила олмаймиз. Aммо бу ҳақиқатан ҳам шундай ва ҳаётимиз ўзимизга боғлиқ.

Қандай яшаяпман?

Эҳтимол, энг қийин савол. Ўзингиздан мунтазам сўранг ва иложи борича оқилона жавоб беринг. Кундалик хатти-ҳаракатлар моҳиятимизни ва умуман ҳаётга муносабатни акс эттиради. Aгар бугун тажовуз билан ҳаракат қилсак, унда нима учун эртага бошқача бўлади, деб ўйлайсиз? Бу савол бизни бугунги кунимиз ҳақида ўйлашга мажбур қилади ва нимада ишлашимиз кераклигини кўрсатади.

Манба https://lifehacker.ru/voprosy-kotorye-my-boimsya-sebe-zadat